Οδηγηση - Οδηγίες για επιλογή σωστής θέσης, για να μειώσουμε τα μυοσκελετικά προβλήματα που σχετίζονται με την οδήγηση

ΟΔΗΓΗΣΗ

Η οδήγηση μπορεί να προκαλέσει:

Αυχεναλγίες, κεφαλαλγίες, οφθαλμαλγίες, πόνο στους (ώμους, αγκώνες, καρπούς, σπονδυλική στήλη, ισχίο, γοφούς, γόνατα, πόδια).

Πριν επιλέξουμε αυτοκίνητο 4 σημαντικά τεστ.

Το τέστ της προσευχής:

          Ενώνουμε τα 2 χέρια και τα τεντώνουμε ίσια μπροστά. Αν το τιμόνι είναι κεντραρισμένο τα χέρια μας πρέπει να έρθουν στη μέση του τιμονιού. Αν το τιμόνι δεν είναι στο κέντρο ο οδηγός τείνει να περιστρέφει το κορμί του για να ισορροπήσει τη θέση του τιμονιού με μακροπρόθεσμα προβλήματα στη μέση.

Το τεστ της γροθιάς:

Κάντε γροθιά με το δεξί χέρι και τοποθετείστε την πάνω από το κεφάλι. Θα πρέπει να χωράει άνετα ανάμεσα στο κεφάλι και την οροφή του αυτοκινήτου. Αν μόλις χωράει τότε ο χώρος είναι ανεπαρκής. Ο κίνδυνος μικρού χώρου κεφαλής είναι ο οδηγός να βουλιάζει στο κάθισμα για να ισορροπήσει τη διαφορά κάτι που ασκεί πίεση στη σπονδυλική στήλη και τους γοφούς. 

Το τέστ κάτοψης:

Με τα δύο χέρια στο τιμόνι κοιτάξτε τα πόδια σας. Θα πρέπει να μπορείτε να δείτε το ίδιο και τα δύο πόδια. Συχνά το ένα πόδι φαίνεται περισσότερο από το άλλο γιατί υπάρχει περιστροφή του ώμου σε σχέση με τη λεκάνη.

Το τέστ του Δεξιού ποδιού.

Αφού οδηγήσουμε για λίγη ώρα κοιτάμε κάτω το δεξί μας πόδι. Είναι πιο ψηλά από το Αριστερό ή έχει πέσει προς την άκρη της θέσης;. Το πόδι μας είναι περίπου σε ευθεία με το μηρό ή έχει έρθει προς το κέντρο του αυτοκινήτου.

10 σημαντικά σημεία κατά την οδήγηση:

1.     Η θέση πρέπει να βρίσκεται στις 95 με 100 μοίρες.

2.     Το προσκέφαλο πρέπει να βρίσκεται σε τέτοια θέση ώστε το κέντρο του να βρίσκεται στο ύψος των ματιών. Αν είναι πολύ χαμηλά μπορεί να αποβεί μοιραίο σε ένα ατύχημα

3.     Όταν μπαίνετε στο αμάξι, πρώτα καθίστε και μετά βάλτε τα πόδια μέσα. Όταν βγαίνετε, τραβήξτε τη θέση πίσω, βγάλτε τα πόδια και μετά το υπόλοιπο σώμα.

4.     Όταν οδηγείτε μην έχετε το Αρ πόδι πάνω από τον συμπλέκτη. Ξεκουράστε το στην ειδική θέση.

5.     Σε κάθε φανάρι, για να χαλαρώσετε, εισπνεύσετε υψώνοντας τους ώμους στα αυτιά, εκπνεύσατε χαλαρώνοντας τους ώμους.

6.     Αποφεύγετε να πιάνετε αντικείμενα από το πίσω κάθισμα. Μην τεμπελιάζετε. Βγείτε έξω και πάρτε το.

7.     Προσέχετε όταν γεμίζετε και αδειάζετε το αμάξι

8.     Αποφύγετε να κουβαλάτε βαριά αντικείμενα. Ζητείστε βοήθεια για να αλλάξετε ελαστικό

9.     Καθίστε με τα χέρια ελαφρώς λυγισμένα στους αγκώνες μη σκύβετε και μη φεύγετε μπροστά στη θέση

10.                        Φοράτε πάντα ζώνη η οποία να εφαρμόζει σωστά. Βεβαιωθείτε ότι τα παιδιά φορούν ζώνη και έχουν τα απαραίτητα μαξιλάρια.   

Σκολίωση - Η οστεοπαθητική Αντιμετώπιση

Με τον όρο σκολίωση εννοούμε τη στρέβλωση της δομής του σώματος με τη δημιουργία καμπύλης προς μια κατεύθυνση. Συνηθέστερα εμφανίζεται στη σπονδυλική στήλη, αλλά μπορούμε να τη βρούμε στη λεκάνη, αλλά και στα οστά του κρανίου. Ετυμολογικά προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη σκολιός που σημαίνει στραβός, στρεβλός (άρα ουδεμία σχέση έχει η σκολίωση με το σχολείο ).

 
Η σπονδυλική σκολίωση μπορεί να είναι κατασκευαστική, εξαιτίας κάποιου οστέινου ελαττώματος , π.χ απουσία ενός πλευρού ή ατελής ανάπτυξη ενός σπονδύλου. Μπορεί να είναι αποτέλεσμα νευρομυϊκής ασθένειας, όπως ειναι η εγκεφαλική παράλυση όπου οι μυες της σπονδυλικής στήλης εχουν μεγαλύτερη σπαστικότητα από τη μια πλευρά, ή και άλλων παραλυτικών καταστάσεων όπου οι μυες ειναι πολύ πιο αδύναμοι από τη μια πλευρά. Σε αυτές τις καταστάσεις οι μυες της σπονδυλικής στήλης ασκούν μεγαλύτερη δύναμηστην κάμψη προς τημια μερία σε σχέση με την άλλη. Χειρουργία κατάτη βρεφική ή παιδική ηλικία , μπορεί να δημιουργήσουν ουλές στη μια μεριά του κοιλιακού τοιχώματος, οι οποίες , κατά την ανάπτυξη, μπορεί να δημιουργήσουν καμπύλη στη σπονδυλική στήλη, επειδή οι μαλακοί ιστοί γύρω από την ουλή, μετατρέπονται σε ουλώδη και ινώδη ιστό και δεν έχουν την ιδια ελαστικότητα με την άλλη πλευρά.

Αυτές οι αιτίες σκολίωσης είναι σπάνιες. Πολύ συχνότερες είναι οι ιδιοπαθητικές εφηβικές λειτουργικές σκολιώσεις. «Ιδιοπαθητικές» γιατί δε γνωρίζουμε την αιτία, «εφηβικές» γιατί εμφανίζονται συχνότερα όταν ξεκινάει η εφηβεία και «λειτουργικές» γιατί δεν υπάρχει κατασκευαστική δυσμορφία

Υπαρχουν ωστόσο οριμένοι αιτιολογικοί παράγοντες που αναγνωρίζονται από τον οστεοπαθητικό και οι οποίοι αντιδρούν θετικά στην οστεοπαθητική θεραπεία. Για να τους εκτιμήσουμε , πρέπει να δεχτούμε τον ασθενή ως μια δυναμική λειτουργική μονάδα από την κορυφή ως τα νύχια και όχι απλά ως μια σπονδυλική στήλη που έχει μια ασυνήθιστη καμπύλη. Εξετάζοντας τον ασθενή όρθιο, ελέγχουμε το επίπεδο των αυτιών, τους ώμους, τις ωμοπλάτες, και τις λαγόνες για συμμετρία. Ελέγχουμε το πώς κατανέμει ο ασθενής το βάρος στα δύο του πόδια. Ελέγχουμε το πώς πατάει τα πέλματα. Ελέγχουμε αν η καμπύλη διορθώνεται όταν ο ασθενής σκύψει μπροστά. Ελέγχουμε την αντίδραση της καμπύλης όταν ο ασθενής λυγίζει το ένα ή το άλλο γόνατο. Ελέγχουμε τη συμμετρία στην κίνηση των πλευρών. Ελέγχουμε την ελευθερία της κίνησης των χεριών δίπλα στους ώμους.

Παραμένει η σκολίωση όταν ο ασθενής κάθεται; Εχει η λεκάνη ισορροπία; Έχουν τα πόδια το ίδιο μήκος; Έχουν την ίδια ένταση οι μύες της σπονδυλικής στήλης;

Στην συνέχεια ψιλαφούμε τον μηχανισμό των κρανιακών οστών για στρέβλωση θέσης ή ασυμμετρία κίνησης. Λειτουργικά, το σώμα μας κρέμεται από το κεφάλι, και έτσι, στρέβλωση  στον κρανιακό μηχανισμό από μια τραυματική γέννα, προδιαθέτει για δημιουργία σπονδυλικής σκολίωσης, καθώς η περιτονία μπορεί να έχει ασύμμετρη «ένταση» στο σώμα. Ορθοδοντικές παρεμβάσεις για να προκαλέσουν εξισσορόπιση στο σαγόνι, μπορεί να δημιουργήσει ή να επιδεινώσει τη σπονδυλική σκολίωση.

Για την κλινική εκτίμηση μπορεί να χρειαστεί μια όρθια ακτινογραφία όπου μπορούμε να εξετάσουμε όχι μόνο τη φύση και τις μοίρες της καμπύλης, αλλά και το μήκος των ποδιών

Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει οστεοπαθητικούς χειρισμούς στη λεκάνη, τον αυχένα, το κρανίο, τα πλευρά, την κοιλιακή χώρα, την περιτονία, καθώς και την περιοχή της εμφάνισης της σκολίωσης. Αν υπάρχει ανατομική ανισοσκελία (διαφορά μήκους των ποδιών) ίσως χρειαστούν πάτοι. Επιπλέον μπορεί να δοθούν συγκεκριμένες ασκήσεις οι οποίες θα επιταγχύνουν το αποτέλεσμα της οστεοπαθητικής θεραπείας. Προσοχή οι ασκήσεις δεν αντικαθιστούν την οστεοπαθητική απλά βοηθούν τον οστεοπαθητικό να έχει πιο γρήγορα αποτελέσματα.

Η τσάντα ή το σακίδιο πρέπει να ελέγχεται προσεκτικά. Δεν πρέπει να ειναι πολύ βαριά και θα πρέπει να ειναι ισορροπημένα και στους δύο ώμους .

Η χρήση κηδεμόνα μπορεί να ενδείκνυται για σοβαρές κατασκευαστικές σκολιώσεις. Το χειρουργίο μπορεί να χρειαστεί αν η σκολίωση έχει επιδεινωθεί γρήγορα (αύξηση μοιρών) ή αν υπάρχουν δομικές ανωμαλίες. Η εμπειρία , μας δειχνει ότι εάν προηγηθεί η οστεοπαθητική θεραπεία, αυτά τα πιο δραστικά μέτρα, χρειάζονται σπάνια. 

Ελευθέριος Μουράτης

Οστεοπαθητικός Φυσιοπαθολόγος

www.facebook.com/pages/Κέντρο-Οστεοπαθητικής-Φυσιοπαθολογίας-Ελευθέριος-Μουράτης/408655552499595